Litouwen
Wolven komen in Litouwen vooral voor in grensgebieden met uitgestrekte bossen en wetlands. In andere bossen zijn wolven vrij zeldzaam.
Hoewel Litouwen lid is van de Europese Unie, genieten wolven er geen enkele bescherming. In landen waar op wolven wordt gejaagd, worden tellingen door jagers en bevriende ambtenaren vaak opgesmukt om een hoger afschot te kunnen verantwoorden. Dat is in Litouwen niet anders.
Terwijl niet-gouvernementele organisaties 140 tot 180 Litouwse wolven tellen, spreken officiële statistieken van het Ministerie van Milieu over 300 dieren.
Letland
De Letse populatie vormt één geheel met die van buurlanden Estland, Litouwen, Wit-Rusland en het westelijke deel van Rusland. Wolven komen overal in Letland voor, met grote dichtheden in de oostelijke en westelijke regio’s. Bossen en hoogvenen vormen de belangrijkste habitats.
Volgens officiële gegevens werd de hoogste dichtheid bereikt in het midden van de jaren 90, tot 997 individuen in 1997. Sindsdien ligt het aantal wolven lager door de toegenomen jacht. Er zouden nu nog ongeveer 670 wolven leven, maar dat aantal wordt elk jaar opnieuw gehalveerd tijdens het jachtseizoen. Aan het einde van ieder jachtseizoen telt de populatie nog maar 300 dieren.
Van 1995 tot 1999 betaalde de Letse overheid nog zo’n 125 dollar per dode wolf, ongeacht de leeftijd, het geslacht of de wijze van jagen.
Estland
Verspreid over het hele land herbergt Estland enkele tientallen wolvenroedels, samen goed voor ongeveer 200 dieren. In het midden van de jaren ’90 waren dat er nog 500.
Volgens het officiële standpunt ligt de optimale populatiegrootte tussen de 100 en 200 dieren. Jaarlijks worden in Estland meer dan 100 wolven geschoten, een goed deel daarvan door rijke trofeejagers die voor een weekendje jachtplezier vanuit het buitenland worden overgevlogen.
En de Europese Commissie? Je kunt het al raden: die staat erbij, kijkt ernaar en doet helemaal niets.