Ooit kwam de wolf nagenoeg overal in Europa voor. Door intensieve vervolging – soms gebaseerd op conflicten met vee, maar vaak ook omdat de mens de wolf als concurrent zag – verdween de soort gaandeweg uit alle gebieden die enigszins toegankelijk waren voor mensen.
Vanaf de 18de eeuw zorgde het gebruik van gesofisticeerde vuurwapens voor een sterke afname. Rond 1840 was de wolf in grote delen van Europa gedecimeerd of uitgeroeid. In de 20ste eeuw deed vergiftigd lokaas ook de laatste wolven de das om.
Uiteindelijk verdween de wolf uit heel West-Europa, met uitzondering van de gebergtes van Spanje en Portugal en het centrum van Italië. Ook in Noord- en Oost-Europa kelderden de populaties, met een absoluut dieptepunt rond 1960.
Na jaren van vervolging en achteruitgang is de wolf op tal van plaatsen weer in opmars en herovert hij grote delen van zijn voormalige leefgebied.