Over de eilanden Ierland en Groot-Brittannië kunnen we kort zijn: de wolf is er uitgeroeid en zal er niet vanzelf terugkeren.
Oude geschriften geven nochtans aan dat wolven ooit talrijk waren op de Britse eilanden. Eeuwenlang kwamen ze nagenoeg overal voor. De soort werd uiteindelijk uitgeroeid door een combinatie van ontbossing en actieve jacht, gestimuleerd door premiesystemen. In Engeland zou de laatste wolf gedood zijn tijdens het bewind van Hendrik VII (1485-1509). Sinds 1743 is ook de rest van Groot-Brittannië vrij van wolven.
In Schotland gaan stemmen op om grote predatoren, zoals de wolf en de lynx, te herintroduceren. Voor de lynx is dat project al concreet, voor de wolf nog niet. Wolven in grote natuurgebieden zouden een enorme troef zijn voor het Schotse ecotoerisme, maar tegelijk is er de vrees dat er in de randgebieden conflicten optreden met de veehouderij. Een systeem van schadevergoedingen zou dat protest kunnen milderen, maar vooral de conservatieve, oudere plattelandsbevolking kant zich tegen de herintroductie.
De brexit, waarbij het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie verliet, is slecht nieuws geweest voor de meeste predatoren. Daardoor kwam immers hun Europese bescherming te vervallen.
Andere eilanden
Wat geldt voor Ierland en Groot-Brittanië gaat ook op voor alle andere grote eilanden in Europa: het was er relatief gemakkelijk om de wolf helemaal uit te roeien. Zodra wolven op een eiland zijn weggevaagd, kunnen ze het onmogelijk op eigen kracht heroveren. Je zult tevergeefs zoeken naar informatie over wolven op Malta, Sardinië, Corsica, Kreta, Cyprus of tal van kleinere eilanden: de wolf ontbreekt er overal.