Vervolgd en opgejaagd

In een ver verleden was er ontzag voor wolven en hun efficiënte manier van jagen. In de oertijd konden mens en wolf harmonieus naast elkaar leven. Ze joegen op dezelfde prooien, onder meer edelherten, wilde paarden en oerrunderen, maar mensen hadden weinig last van wolven. Door het achterlaten van prooiresten gaven mensen en wolven zelfs onbewust aan elkaar door waar de prooidieren te vinden waren. 

Maar naarmate de bevolking groeide, er steeds minder wild was en de mens alsmaar meer schapen en ander vee ging houden, nam het aantal conflicten tussen mens en wolf toe. Finaal werden wolf en mens elkaars concurrenten. 

Dat was het begin van de eeuwenlange vervolging van de wolf…

Gravure van een wolvenjacht, naar een tekening van Johannes Stradanus uit 1578